Ομιλία 3ων Ιεραρχών 2017

Λεπτομέρειες

Γονική Κατηγορία: Περιεχόμενο

Τελευταία Ενημέρωση στις Τρίτη, 28 Ιανουαρίου 2020 10:14

Δημοσιεύτηκε στις Δευτέρα, 30 Ιανουαρίου 2017 17:46

Εμφανίσεις: 347

ΟΜΙΛΙΑ 3ων ΙΕΡΑΡΧΩΝ 2017

Κάθε χρόνο τέτοια μέρα, οι άνθρωποι των γραμμάτων και  ειδικότερα δάσκαλοι και μαθητές όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης, τιμούμε τους τρεις μεγάλους αυτούς αγίους  τον Βασίλειο τον Μέγα το Γρηγόριο το Θεολόγο και τον Ιωάννη το Χρυσόστομο , αναγνωρίζοντάς τη σημαντική προσφορά  τους   και προβάλλοντάς τους σαν διαχρονικά πρότυπα δασκάλων και μαθητών .

Εκείνος που επιχειρεί να μιλήσει για τους τρεις Ιεράρχες, αντιμετωπίζει δυσκολία όχι για το τι πρέπει να πει, αλλά για το τι επιτρέπεται να παραλείψει από μια ζωή τόσο υποδειγματική, μια ενεργητικότητα τόσο πολύπλευρη και μια συγγραφική δραστηριότητα τόσο πλούσια, όχι ενός, αλλά τριών ανδρών.

Έζησαν σε μια εποχή ταραχής και αβεβαιότητας, τον 4ο αι. μ. Χ. Η χριστιανική θρησκεία μόλις είχε αναλάβει από τους διωγμούς και τις καταστροφές, ενώ είχε να αντιμετωπίσει και τις διάφορες αιρέσεις.

Η ζωή τους και το έργο τους ήταν πραγματικά λαμπρό. Είχαν την ευτυχία να μορφωθούν άριστα σε μια εποχή που η μόρφωση ήταν σπάνιο φαινόμενο. Είχαν σπάνια δύναμη λόγου. Ήταν τα ζωντανά παραδείγματα της αυταπάρνησης, της φιλανθρωπίας και της ευσέβειας. Υπηρέτησαν το Θεό, γιατί υποστήριξαν με σθένος την ακεραιότητα της χριστιανικής πίστης, αλλά υπηρέτησαν και τους ανθρώπους, γιατί τους αφιέρωσαν κάθε υλική, σωματική και πνευματική τους δυνατότητα.

Παρόλο που ο καθένας τους έχει ιδιαίτερη γιορτή μέσα στον Ιανουάριο,  καθιερώθηκε από το 1100,  επί αυτοκράτορα Βυζαντίου Αλεξίου Κομνηνού, να γιορτάζονται και οι τρεις μαζί, γιατί μαζί αγωνίστηκαν για τη διάσωση και διάδοση του χριστιανισμού.

Αιώνιο παράδειγμα φιλανθρωπίας, γίνεται η μεγάλη φτωχούπολη του Βασιλείου, η Βασιλειάδα,  όπου έβρισκαν περίθαλψη και φαγητό οι  κατατρεγμένοι της ζωής: οι φτωχοί, οι άρρωστοι, τα ορφανά και οι γέροι. Η συντήρησή της γινόταν από τα έσοδα της επισκοπής, δωρεές και το μισθό του Βασιλείου, που ζούσε με ελάχιστη τροφή, αρκεί να είχαν τροφή οι έχοντες ανάγκη.

Πολύ ενδιαφέρουσες κι εύστοχες είναι οι παιδαγωγικές του αντιλήψεις, πολλές από τις οποίες ισχύουν και σήμερα. 

Έτσι σε κάποιο σημείο του έργου του τονίζει ότι, το μάθημα που γίνεται βίαια, δεν παραμένει στη ζωή του παιδιού, σε αντίθεση μ' αυτό που γίνεται με ευχάριστο τρόπο.

Δίπλα στο Μ. Βασίλειο ανδρώθηκε ο Γρηγόριος, ο οποίος για τη μεγάλη του θεολογική μόρφωση, τη ρητορική του ικανότητα και τη συγγραφική του βαθύτητα, ονομάστηκε Θεολόγος. Συμβούλευε τους ακροατές του:

Περισσότερο εξέταζε τον εαυτό σου και όχι τους άλλους. Γιατί στο ένα θα είσαι κερδισμένος εσύ, στο άλλο οι άλλοι. 

Τέλος ο Ιωάννης αναδείχτηκε έξοχος ρήτορας και μαζί ο μεγαλύτερος εκκλησιαστικός συγγραφέας της Ορθοδοξίας. Είχε μια πρωτοφανή και υπέροχη ευγλωττία για την οποία πήρε το τιμητικό τίτλο Χρυσόστομος.  Όταν μιλούσε, συνάρπαζε και μάγευε τα πλήθη με το χείμαρρο των θείων λόγων του.  Είχε πλούσια φιλανθρωπική δράση και αυστηρή προσήλωση στο δίκαιο και την αλήθεια.

Πολλά σοφά τους λόγια αγγίζουν τις καρδιές μας στη σύγχρονη εποχή, για τις αλήθειες που περικλείουν.

Αναφέρει ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Με αγαπάει κάποιος όχι μόνο όταν με επαινεί, αλλά και όταν με ελέγχει για να με διορθώσει.

Λέει ο Μέγας Βασίλειος:
«Να προσέχουν τα παιδιά με ποιους συναναστρέφονται, να προσέχουν ποιους κάνουν φίλους. Όπως ο μολυσμένος αέρας, όταν τον εισπνεύσουμε, αφήνει μέσα μας, χωρίς να τα βλέπουμε, μικρόβια της αρρώστιας, έτσι και το κακό περιβάλλον αφήνει μέσα στη ψυχή του παιδιού τη μόλυνσή του.»
Κι όταν διαβάζουν τα παιδιά, αλλά και όλοι μας, πρέπει να κάνουμε όπως οι μέλισσες, που με πολλή σοφία τρυγούν από κάθε άνθος, μόνο ότι είναι χρήσιμο.

Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος τονίζει: Τα παιδιά πρέπει να τα συμβουλεύουμε. Άνθρωπος που δε συμβουλεύεται άλλον, μοιάζει με ακυβέρνητο πλοίο, που έχει παραδοθεί στη δύναμη των ανέμων. Σε καμιά περίπτωση όμως δεν πρέπει να τα επιπλήττουμε συνεχώς γιατί, όποιος επιπλήττει τους νέους, χωρίς συγχρόνως να τους παρηγορεί, τότε τους κάνει σκληρότερους. Διότι δεν μπορούν να σηκώσουν το φορτίο των συνεχών ελέγχων και γι' αυτό αντιδρούν με βιαιότητα. Για να προλάβουμε λοιπόν τους πόνους που προκαλούν οι έλεγχοι, πρέπει να τους συνοδεύουμε με λόγια καλοσύνης.

 «Ο άρτος που κατακρατείς ανήκει στον πεινασμένο. Τα ρούχα που εσύ φυλάγεις στις αποθήκες σου, ανήκουν σ' αυτούς που δεν έχουν. Τα παπούτσια που μένουν αχρησιμοποίητα στο σπίτι σου, ανήκουν στους ξυπόλητους», λέει ο Μ. Βασίλειος.

Το χρυσάφι δεν βρέθηκε για να δενόμαστε μ' αυτό -εννοώντας τις χρυσές αλυσίδες και τα κοσμήματα- αλλά για να λύνουμε τους δεμένους, λέει ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, που αναφέρει επίσης ότι: Δεν έχει τόσο αξία να γεννηθεί κανείς από μεγάλους σε αξιώματα και πλούτο, όσο το να γίνει ο ίδιος μεγάλος.

Δεν είναι φτωχός εκείνος που δεν έχει τίποτα, φτωχός είναι όποιος επιθυμεί πολλά. Δεν είναι πλούσιος εκείνος που έχει πολλά, αλλά εκείνος που τίποτα δεν έχει ανάγκη.

Ακόμη, οι συμβουλές τους για τη φιλία αποκτούν ξεχωριστή σημασία στο σημερινό κόσμο, που οι άνθρωποι έχουν ανάγκη περισσότερο από ποτέ, καλούς, πιστούς και ειλικρινείς φίλους.

Λέει λοιπόν ο Γρηγόριος ο Θεολόγος: Τίποτα δεν υπάρχει αντάξιο του πιστού φίλου.

Κι ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος αναφέρει: Πολύ πιο εύκολα μπορεί κανείς να σηκώσει με τους φίλους του την πιο ανυπόφορη συμφορά, παρά μοναχός του την πιο μεγάλη ευτυχία.

Οι 3 Ιεράρχες ονειρεύτηκαν έναν κόσμο ανθρώπων με μόρφωση και παιδεία χριστιανική, που τους αφορά ό, τι συμβαίνει στην κοινωνία, είναι ενεργά μέλη, αγωνίζονται για έναν κόσμο όπου επικρατεί η ελευθερία, η αμοιβαιότητα κι η δικαιοσύνη.

 Ας τους μιμηθούμε!

Αφροδίτη Ντίνου (Δ/ντρια)